Dans müziğini yine yeni yeniden hatırlamak başlığı altında başvurduğumuz ilk isimlerden biri de kuşkusuz Fransız üstat Etienne De Crécy. Malumunuz, dans işini ince eleyip sık dokuma düsturu ile ele aldığımızda zaten oldukça seçici geçirgen bir tavır sergilememiz gerekiyor. Birçok tuzağın bulunduğu ana akım dans müziği janrı içerisinde (yerlere göklere sığdıramadığımız french touch hissi ile beraber) apayrı bir yer edinen Etienne , her Lp'si her EP 'sinde bizi sandalyelerden koltuklardan kaldırmayı başarıyor. Canlı performanslarında profesyonel "görüntücü"lerle hazırladığı görsel şovlar da bizim "görüntücü"lerin dillerine düşmüştü zaten çoktandır.Müziğindeki insani dokunuşlar (bilhassa “Scratched” e pür dikkat) da en azından bir robotla karşılıklı tuhaf bir elektiriklenme değil de kanlı canlı birileriyle “dans” ediyormuşuz hissiyatı veriyor. Hatta ellerimiz kollarımız bacaklarımız omuzlarımız uyuşup üşüyene kadar salınıyoruz , funk’ın punk’ın , bigbeat’in electro’nun her yerine kadehlerce su kaçırıyoruz. Gelenlerin gidenlerin ardından dans, herşeyin sonuna ünlem! Touch bize French Etienne De Crécy!