Adorno, Minima Moralia'dan sesleniyor:
"On dokuzuncu yüzyılda Almanlar düşlerinin resmini yaptılar; sonuç her zaman sebzeydi. Fransızlarınsa bir sebze resmi yapmaları bile yetiyordu, ortaya çıkanın bir düş olması için."
Bazı müziklerin sadece var olmaları bile bir düş olmalarına yetiyor değil mi? Tıpkı bazı insanlar ve bazı sebzeler gibi.