"Yeni siyah" Buika, her iç çekişinde panik atağın hiç erişemediği o huzura erişmeyi vaat edermiş gibi geri veriyor aldığı nefesi. Genel kanının aksine, (zaten, "genel kanı" denen şeyin ne menem bir bela olduğu aşikar) bu nefesin hiç de öyle dumanlı, hırıltılı, astımlı ve bitkin kokmaması, sanırız o nefesi duyan kulakların ondan çok daha fazla hasta olması ile açıklanabilir. İlla da bir açıklama, saptama gerekiyor ya hani? Açıklamanın, saptamanın cartın curtun ağa babasını yapan müziklerin neşredildiği şu naçiz blog, daha fazlasını kaldırmak için, unutmadıklarına geri dönme cesaretini gösteriyor.
Merdivenin başındaki belli belirsiz suret, tıpkı yeni ütülenmiş bir gömlek sıcaklığında tekrar hatırata geliyor. Sanılanın aksine buhran değil, ferahlık getiriyor sanki. Ya da getirirmiş gibi yapıyor bir iki saliselik göz (kulak) kaymaları ile. Ve bu arada Buika, toplama için kaydettiği Como Era'nın nakaratla başlamasının formülünü yine o nakaratın içine gizliyor.