İnsan, karardıkça ve köklere dönüşün ne menem bir garabet olduğunu fark ettikçe, yatağın altından bir soru daha çıkıyor aslında: "İyi, peki ama hangi kök? Hangi katman, kaçıncı kabuk?"
Alttaki güncesinde de belli olduğu üzere ergen Johnny'nin kapatıldığı odadaki yatağının altından da çıktığı belli olan bu hangi kök meselesi, belli ki daha uzun müddet tırmalayacak. Örneğin şahsi köklerin 1997 tarihli Chiastic Slide'da mı, yoksa 1917 tarihli Slavery And Suffering'de mi olduğuna nasıl karar vereceğiz? Bu iki katman arasında ve sonuncusundan sonrasında daha ne kadar katman var? Peki biz kendimizi nereye koyacağız? Evet, hepsine. De... nasıl?
"Sizler bir zamanlar, içinde yaşadığınız suç ve günahlarınızdan ötürü ölüydünüz. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydınız. Bir zamanlar hepimiz böyle insanların arasında, doğal benliğin ve aklın isteklerini yerine getirerek benliğimizin tutkularına göre yaşıyorduk. Ötekiler gibi doğal olarak gazap çocuklarıydık..."
Pavlus'un Efeslilere mektubu
Belli ki, Johnny'nin vaziyeti bir malüllük taşımıyor. Veya mallülük bizi taşımıyor. Bulamadıkça, kayboldukça, karardıkça kök-lemeye devam. Kaybedecek neyimiz kaldı?
Rubber Johnny from Johnny Tab on Vimeo.