"Ancak belli bir yalnızlık var ki başka hiçbir yalnızlığa benzemiyor. Herkesin önünde, bir duvarın, bir arabanın motor kapağı üzerinde, bir parmaklık boyunca yemeğini tek başına hazırlayan adamın yalnızlığı. Burada her yerde görülüyor bu; dünyada görülen en üzücü sahne; yoksulluktan daha üzücü; herkesin içinde yalnız başına yemek yiyen bir kişi; dilenen bir kişiden daha çok üzücü. Hiçbir şey bundan daha çok insan ya da hayvan yasalarıyla çelişkili değil, çünkü hayvanlar yiyeceği paylaşmaktan ya da almak için çekişmekten her zaman onur duyarlar. Tek başına yemek yiyen insan ölmüştür. (ama içki içen insan ölmemiştir , neden acaba?)"
Jean Baudrillard , New York - Amerika (1986)
Gönüllerimizin sultanı ECM , 2006'da Anouar Brahem ve arkasında neredeyse ondan da fena iki takım arkadaşıyla bütün kalelerimizi zaptedip , bütün ters-hanelerimize girmiş bulunmaktaydı. Le Voyage de Sahar belki de udinin fanatikleri arasında ve "avrupa dünya müziği entelijansıyası"nda (böyle bişey var evet..) gereken ilgiyi görmemiş ve bu entelijansiya mecmualarında tatsız kritikler almış olabilir ama , mühim olan bizim gönül tellerimiz ise , daha söze ne hacet...