düalité'ye "çifte" gidiyoruz

Bir önceki mamada bahsini ettiğimiz iki ayrı koldan (ama tek bir yoldan) ilerlemenin estetiği, teknik olarak "stereo" mevzusunu aklımıza getirmişti. Tekniği anladık hafız da, ya ruh n'olcak? derseniz...Haklısınız.

Farklı kollardan aynı emele gitmenin tezahürlerinden biri olarak da bu cover/remix hadisesini düşünebilir miyiz? Her daim düstur edinmekten bıkmadığımız, lakin mama takipçilerinin okumaktan bıktığı "iyi cover/remix, şarkının orjinalinde var olan vefakat görünmeyeni uncover edendir" lafı ile paralel olarak bir lafımız daha var: "İyi cover/remix, şarkının orjinalinin eninde sonunda varacağı yere, ondan bambaşka bir güzergah izleyerek (bazen kestirmeden hatta) gidendir."


Uzun müddettir, punk tavırlı çatallı vokali ve harikulade bir distorsiyona sahip, hayli çekici gitar sound'u ile sessiz takdirlerimizi toplayan Jack White'ın, Detroit'li birkaç yoldaşı ile beraber kurduğu cool topluluk The Raconteurs, düalite'ye gönderme yaparak "bang bang" diye iki kere haykırıyor...


Nihayetinde, ister "Bang! Bang!" desin, ister "Dan! Dan!", gidilen yer aynı: İki "Dom! Dom!" kurşun yarası!

0 comments:

Yorum Gönder